Radosław Romaniuk (ur. 1975) – literaturoznawca, eseista, edytor, doktor nauk humanistycznych. Autor tomu szkiców poświęconych myśli filozoficzno-religijnej Lwa Tołstoja Dramat religijny Tołstoja (2004), zbioru esejów biograficznych One (wyd. 1 2006, wyd. 2 2014) oraz dwutomowej książki Inne życie. Biografia Jarosława Iwaszkiewicza (t. 1 2012, t. 2 2017). Ostatnia pozycja otrzymała przyznaną przez miesięcznik „Nowe Książki” nagrodę dla książki roku (2013), nagrodę Warszawskiej Premiery Literackiej (2018)...
Dlaczego piszę – proste pytania wymagają prostej odpowiedzi. Jest to i łatwe, i trudne. Łatwe, gdy pisanie traktuje się jak jedną z form myślenia. A że myśli mają indywidualne rytmy i nie dwóch ludzi myślących tak samo – niezależnie od kosmosu słów zapisanych przez innych, można na swoją miarę i we własnej formie zmierzyć się z subiektywnie ważnymi tematami. Zaliczam do nich myśli innych ludzi, ich uczucia, sytuacje życiowe z jakimi się zmagali – dlatego moje myślenie i pisanie w dużej mierze dotyczy książek innych autorów....
Noc to pora innego czytania i rozmawiania o literaturze. Odwróconego od dziennych bodźców, zwróconego w stronę tekstu i własnego wnętrza. To pora przypomnień, łączenia teraźniejszości z przeszłością, refleksji nad pełnią lekturowego i życiowego doświadczenia. Moment zapomnienia o hierarchiach. Czas rozmyślań pozbawionych niekiedy dziennych skrupułów. Aktualnych nie tylko nocą.
„Czytam zatem Inne życie zaciekle, czytam jak kryminał, który się już kiedyś czytało, a jednak wciąż jest się ciekawym, kto zabił, ponieważ odkrywa się wciąż nowe ślady i poszlaki”.
„Oniemiałem z zachwytu. Z podziwu dla autora tej biografii, Radosława Romaniuka. Dość już staremu czytelnikowi rzadko zdarza się stan określany zwyczajowo jako niemożność oderwania się od lektury, a to mi się w tym przypadku autentycznie przydarzyło”.
„Rozumna i rozumiejąca, możliwie kompletna, erudycyjna, dociekliwa, lecz stroniąca od pogoni za skandalem – czyż nie taka powinna być biografia wielkiego pisarza? Takiej biografii doczekał się wreszcie Jarosław Iwaszkiewicz”.
„Autor Dramatu religijnego Tołstoja z ogromną wnikliwością ukazuje całą złożoność postawy pisarza, bez uprzedzeń, uproszczeń i łatwych opinii. Mądrość, uczciwość i dociekliwość badawcza - tak istotna, gdy obcuje się z delikatną materią czyjegoś życia, z tajemnicą duchowych wyborów - zastępuje tu jednoznaczną ocenę”.
„Romaniuk pisze barwnie, umiejętnie odmierzając humor, ironię, empatię i analizę źródeł.
Od lektury trudno się oderwać”.
„Zachwycił mnie kryształowy styl, język narracji, nieskazitelność polszczyzny, a jednocześnie jej obrazowość, plastyczność, gęstość. I jakaś uderzająca świeżość, oryginalność w spojrzeniu na postać i na epokę, która – zdawało by się – nieźle jest opisana w literaturze biografistycznej, historycznej, pamiętnikarskiej, a także w prozie".
„Od dawna nie było tak panoramicznego obrazu kultury polskiej”.
„Opublikowane bez fanfar i gromkich zapowiedzi Inne życie zostanie z nami na długo i odtąd powinno towarzyszyć lekturze dzieł Iwaszkiewicza, które będziemy czytać, póki będzie istnieć polska literatura”.
„Szkice zawarte w Dramacie religijnym Tołstoja stanowią pasjonującą opowieść o człowieku, który nie godzi się na obojętną i zadowoloną z siebie egzystencję, o człowieku niespokojnie poszukującym Boga, walczącym o podstawę własnego życia i głęboko przeżywającym niemożność osiągnięcia ideału”.
„Chętnie sięgam po biografie, właśnie czytam pierwszy tom nowej biografii Iwaszkiewicza Radosława Romaniuka. To według mnie wspaniała rozrywka. Dobre biografie jednoczą w sobie zalety powieści i prac historycznych, pokazują dramat wyjątkowego życia, maja też wartość terapeutyczną - mówią nam: wielcy tez się mylili. Dawniej czytano Plutarcha, teraz to miejsce zajęły biografie”.